Stulecie firmy Ericsson w Polsce

W 1904 roku została uruchomiona w Warszawie, przy ul. Zielnej 37, centrala telefoniczna wyposażona w urządzenia firmy Ericsson.

Firma LM Ericsson na podstawie umowy z firmą SAT – operatorem szwedzkim – uruchomiła w 1904 roku centralę telefoniczną i rozpoczęła rozbudowę sieci miejskiej w Warszawie.

Centrala obsługiwała 5200 aparatów – jej pojemność wynosiła 60.000 numerów. Już w 1914 roku wykorzystano ponad połowę jej mocy.

Koncesję na budowę sieci telefonicznych w Warszawie i Moskwie (Warszawa była wówczas jedną ze stolic imperium) otrzymała firma SAT (Stockholms Almanna Telefonaktiebolag) należąca do Henrika Tore Cedergrena (inżyniera-biznesmena), partnera Larsa Magnusa Ericssona (inżyniera-konstruktora). W latach międzywojennych L.M. Ericsson wykupił udziały w Cedergren, dlatego mówimy o dziejach firmy Ericsson, ponieważ pod tą nazwą wyrosła na światową potęgę.

PAST, przy ul. Zielnej, najwyższy budynek w imperium rosyjskim – i przez długie lata najwyższy w Warszawie – stanowił siedzibę rozbudowanej pierwszej centrali pracującej na urządzeniach Ericsson. Budynek ten w Niepodległej Polsce mieścił siedzibę PAST: Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej. Przeszedł do historii jako słynna PAST-a, w czasie Powstania Warszawskiego zmieniona w hitlerowską twierdzę, bohatersko zdobyta przez powstańców z oddziałów AK „Kiliński”.

W 1924 roku, Ericsson powołał do życia nową spółkę zajmującą się produkcją sprzętu – Polską Akcyjną Spółkę Elektryczną. PASE produkowała sprzęt telefoniczny i sygnalizacji kolejowej na potrzeby rynku polskiego.

PASE dostarczała między innymi słynne centrale automatyczne OS, w Polsce zwane SALME. W 1938 roku, by zaspokoić potrzeby rynku PASE otworzyła nowoczesne zakłady produkcyjne w Radomiu (RWT).

Obecnie Ericsson dostarcza nowoczesnych technologii wszystkim głównym operatorom telefonii w Polsce (GSM, telefonia stała). Wciąż rozwija współpracę z polskimi firmami w zakresie dostarczania i obsługi szybkich sieci informatycznych, sieci transmisji danych, rozwiązań głosowych na platformach tradycyjnych i konwergentnych.

Ericsson prowadzi też szeroko zakrojoną działalność pozabiznesową, zgodnie z własnymi Korporacyjnymi Zasadami Odpowiedzialności Społecznej. Od 5 lat współpracuje z warszawską Akademią Sztuk Pięknych, prowadząc Galerię Ericsson. Wspiera także szkolenie menedżerów służb publicznych w ramach tzw. Szkoły Liderów, oraz podejmuje działania charytatywne.

Telefonizacja Warszawy w liczbach – wybrane daty</TD ></TR >		1886</P ></TD >	600 aparatów firmy Bell</P ></TD ></TR >
1900</P ></TD >	2.022 aparatów (koncesja firmy Bell 1881 - 1901)</P ></TD ></TR >
1904</P ></TD >	5.200 aparatów – centrala Ericsson – Zielna 37 i od 1908 - Zielna 39; koncesja firmy Cedergren 1901 - 1918</P ></TD ></TR >
1914</P ></TD >	33.000 (możliwość do 60.000 numerów)</P ></TD ></TR >
1938</P ></TD >	90.627 aparatów – koncesja PAST od 1922 na 25 lat</P ></TD ></TR >
1945</P ></TD >	5.500 aparatów – centrala przy ul. Pięknej</P ></TD ></TR >
1960</P ></TD >	Przekroczenie granicy 100.000 numerów</P ></TD ></TR ></TBODY >

Źródło: Historia Elektryki Polskiej, SEP, Warszawa 1974